01Dou zette haile gemainschop t op n schraiven en t volk zat haile naacht deur te liepen.
02Ale Isrelieten morrelden tegen Mozes en Aäron en haile gemainschop zee tegen heur: "Och, was we mor sturven in Egypte of was we mor in woestijn hier sturven.
03Woarom brengt de HEER ons noar dit laand? Mout t sweerd ons trevven, mouten ons vraauwen en kinder roofgoud worden? Zol t nait beter veur ons wezen om mor weerom te goan noar Egypte?"
04Ze zeden onderling ook: "Loat we n laaidsman aanstellen en weeromgoan noar Egypte tou."
05Dou luiten Mozes en Aäron zok deelvalen mit t gezicht aan grond, veur t oog van haile vergoadern van Isrelieten.
06Jozua Nunszeun en Kaleb Jefunneszeun dij heurden bie lu dij t laand bekeken haren, scheurden heur klaaier
07en zeden tegen haile gemainschop van Isrelieten: "t Laand doar we deur trokken binnen om t te bekieken, is n deurhèn goud laand.
08As de HEER ons wel mag, zel e ons noar dat laand tou brengen en ons t geven, t laand dat overlopt van melk en hunneg.
09Allain, moak gain rebulie tegen de HEER en wees nait benaauwd veur t volk van dat laand, want wie vermoalen heur; ze hebben naargens beschaarmen meer van en de HEER is mit ons. Wees nait baang veur heur."
10 Dou zee haile gemainschop, dat ze heur doodmoaken zollen mit stainengooien, mor glorie van de HEER verscheen in soamenkomsttènt aan ale Isrelieten.
11 De HEER zee tegen Mozes: "Hou laank zel dit volk mie offrontaaiern? Hou laank zellen ze mie nait vertraauwen bie ale taikens dij ik middenmaank heur doan heb?
12 Ik zel heur trevven mit pest en heur votjoagen, en van die zel ik n volk moaken groder en machteger as dit."
13 Mor Mozes zee: "As Egyptenoars t heuren - want ie hebben mit joen staarke aarm dit volk bie heur vandoan optrekken loaten -
14 den zellen ze t vertellen aan bewoners van dit laand. Dij hebben heurd dat ie, HEER, midden maank dit volk binnen, dat ie, HEER, heur oog in oog verschenen binnen, dat joen wolk boven heur staait en dat ie overdag in n wolkzoel veur heur oetgoan en snaachts in n vuurzoel.
15 As ie dit volk as ain man doodmoaken, den zellen volken dij van geruchte van joe waiten, zeggen:
16 'Omdat de HEER dit volk nait noar dit laand brengen kon dat e heur beloofd haar, het e heur slacht in woestijn.'
17 Welaan, loat zain hou n grode kracht dizze woorden van mien Heer hebben:
18 'De HEER het geduld en is traauw, hai vergeft ongerechteghaid en ontraauw, aalhouwel hai nait ales ongestraft let, mor ongerechteghaid van t veurgeslacht deelkommen let op kinder, tot t daarde en vaaierde geslacht.'
19 Vergeef mit joen grode traauw ongerechteghaid van dit volk toch, net as dat ie heur aalaan vergeven hebben van Egypte òf tot hier tou."
20 Dou zee de HEER: "Ik vergeef t zo astoe vragst.
21 Mor zo woar ik leef en haile eerde vervuld worden zel van glorie van de HEER,
22 gainain van manlu dij mien glorie zain hebben en taikens dij ik in Egypte en in woestijn doan heb, en dij mie nou al tien moal oetperbaaierd hebben en nait noar mie lusterd hebben,
23 zel t laand zain dat ik heur veurgeslacht beloofd heb. Joa, alen dij mie ofwezen hebben, zellen t nait zain.
24 Mor omreden der heerst in mien knecht Kaleb n aandere gaist en hai volgt mie zunder mekaaiern, zel ik hom brengen noar t laand doar e west het en zien noageslacht zel t in bezit nemen.
25 Nou wonen der nog Amalekieten en Kanaänieten in Leegte. Draai mörgen weerom en trek weer noar woestijn in richten van Raaitzee."
|