|
01Salomo wer schoonzeun van farao, keunenk van Egypte. Hai traauwde dochter van farao en brocht heur noar stad van David, tot hai kloar wezen zol mit baauwen van zien aigen hoes, t hoes van de HEER, en muur rondom Jeruzalem.
02t Volk kon allenneg mor op ovverhögten ovvern, omdat ter aan dij tied tou nog gain hoes veur noam van de HEER baauwd was.
03Salomo haar God laif en huil zok aan veurschriften van zien voader David, mor zien ovvers brengen mos hai nog op n ovverhögte doun.
04Salomo ging noar Gibeon, belangriekste ovverhögte van t laand, om doar te ovvern. Hai brocht doar doezend ovvers.
05In Gibeon verscheen de HEER snaachts aan Salomo in n dreum en zee: "Wat zel ik die geven? Vroag mor!"
06Salomo zee: "Ie hebben hail goud west veur mien voader David, joen knecht, net zo as hai mit joe omgoan is, traauw, rechtveerdeg en oprecht van haart. Ie hebben joen genoade aan hom nog ais bevestegd deur hom n zeun te geven dij op zien troon zit, wat nou t gevaal is.
07Ie, HEER, mien God, hebben joen knecht keunenk moakt in stee van mien voader David. Mor ik bin n jongkerel dij nog gain wait het van ènden en swetten.
08Zo staait joen knecht middenmaank joen volk dat ie oetkozen hebben. n Groot volk, nait te tellen of te schatten, zo groot.
09Geef joen knecht den n haart dat lustert, dat e joen volk richten kin deur onderschaaid te moaken tussen goud en kwoad. Want wèl zol dit aldernoarst grode volk aans richten kinnen?"
10 Dat Salomo dit vroagd haar, von de HEER goud.
11 God zee tegen hom: "Dastoe dit vroagd hest en nait n laank levent veur diezulm of riekdom, of t levent van dien vijanden, mor dastoe vroagd hest onderschaaid te moaken bie rechtszoaken,
12 doarom dou ik die noar wastoe vroagd hest. Ik geef die n haart, zo wies en verstandeg, dat ain dij aan die geliek is der veur die nait west het en noa die nooit kommen zel.
13 En doarstoe nait om vroagd hest, dat zel ik die ook geven: zoveul riekdom en aanzain as ter van joen levensdoagen maank keunenks nait wezen zel.
14 Astoe op mien wegen gaaist en die, krekt as dien voader David, holdst aan mien regels en geboden, den zel ik die n laank levent geven."
15 Dou wer Salomo wakker, t haar n dreum west. Hai ging noar Jeruzalem tou, noar aark van t verbond mit de HEER, en brocht brandovvers en vrede-ovvers en luit veur aal zien dainstknechten n feestmoal kloarmoaken.
|
