|
01Veur twijde moal kreeg Jeremia t woord van de HEER. Man zat dou nog in t ketaaier van wacht achter slöt:
02"Dit zegt de HEER, dij eerde moakt het en vörm en vasteghaid gaf - HEER is zien noam:
03Roup mie en ik zel joe beschaaid geven. Grode dingen moak ik joe bekend, nait onder t verstand te kriegen.
04Over hoezen van dizze stad en over pelaaizen van keunenk dij verrinnewaaierd binnen tiedens bestörmen
05deur Chaldeeërs en dij nou vol lieken liggen, omdat ik mie in mien glìnne gram van dizze stad ofkeerd heb om heur minne doun, zegt de HEER, Israëls God:
06Ik verzörg heur, ik moak heur wonden beter, ik moak heur zond, en geef heur vree en vaaileghaid, altied mor deur.
07Ik keer t löt van Juda en Israël en moak heur weer zo as t vrouger was.
08Ik zuver heur van ale zunden dij ze tegen mie bedreven hebben, ik vergeef heur minne doaden en heur ontraauw.
09Stad wordt mien tröts en bliedschop, mien eer en glorie, bie ale volken op haile wereld, dij heuren zellen van ale gouds dat ik heur dou. Ze zellen der versteld van stoan, sproakeloos om riekdom en zegen dij ik stad touschik.
10 Dit zegt de HEER: In dit laand, doar ie van zeggen: 't Is n dikke puunbult, zunder mensk of daaier,' in steden van Juda en in stroaten van Jeruzalem, verrinnewaaierd, doar gain mensk of daaier meer touholdt,
11 heurt men weer roupen van bliedschop en vreugde, zingen veur bruud en brudeman, t laid klinkt weer: 'Pries de HEER van de machten, want de HEER is goud, aiweg duurt zien gunst.' Vannijs brengt men daankovvers noar de HEER zien hoes. Ik breng n keer in t löt van t laand en moak t weer zo as t vrouger was - zegt de HEER.
12 Dit zegt de HEER van de machten: In t laand dat vernaild is, verloaten deur mensk en daaier, zel bie steden weer gruinlaand liggen doar hedders mit heur schoapen oetpoesten kinnen.
13 Bie steden van t baarglaand, van t heuvellaand, de Negev, in Benjamin, in omgeven van Jeruzalem en bie aander steden van Juda, zellen schoapen weer onder haand van teller deurgoan - zegt de HEER.
|
