|
26 Dou kreeg Jeremia dit woord van de HEER:
27 "Ik bin de HEER, God van aal wat leeft. Niks is veur mie onmeugelk.
28 Doarom zegt de HEER: Ik lever dizze stad over aan Chaldeeërs, aan keunenk Nebukadnessar van Babylonië: hai zel dij verovern.
29 Chaldeeërs dij stad belegern, trekken der in mit geweld, steken hom in de floister en branden hom plat, mit ale hoezen doar men mie offrontaaierde deur op t platdak wierook te branden veur Baäl en wienovvers te brengen aan aander goden.
30 Isrelieten en Judeeërs hebben van t begun òf aan allenneg mor doan doar ik n hekel aan heb en mie offrontaaierd mit heur beelden, dij ze mit aigen handen moakt hebben - godssproak van de HEER.
31 Van dag òf aan dat dizze stad baauwd wer, tot vandoag aan dag tou, het e mien kwoadens en mien gram teweegbrocht. Votvegen zel ik hom!
32 Isrelieten en Judeeërs hebben mie altmoal offrontaaierd deur aal t kwoad dat ze bedreven hebben: heur keunenks, heur oadel, heur priesters en profeten, t volk van Juda en inwoners van Jeruzalem.
33 Aalweg hebben ze mie rug toukeerd en nait heur gezicht. Aalweg weer heb ik heur onderricht geven, mor gainain dij lustern wol of wat van mie aannemen.
34 Ze hebben t hoes dat mien noam dragt, besmoezeld mit heur ofgodsbeelden.
35 Ze hebben in t Hinnomdaal ovverhögten baauwd veur Baäl en der heur zeuns en dochters aan Moloch opdroagen. Mor ik haar heur dat nait besteld, nooit heb ik wild dat ze Juda deur zokse minne praktieken aan t zundegen brengen zollen.
36 Over stad doar ie van zeggen: 'Hai is in handen valen van keunenk van Babylonië deur sweerd, honger en pest,' zegt de HEER, God van Israël, nou:
37 Zien bewoners breng ik bie nkander oet ale landen vandoan, doar ik heur in mien glìnne gram en grèle grammiedeghaid hèn verdreven heb. Ik breng heur weerom noar dit stee en loat heur doar vaaileg wonen.
38 Zai zellen mien volk wezen en ik heur God.
39 Ik moak heur ainsgezind in doun en denken, dat ze mie aaltied vereren zellen veur heur aigen welwezen en veur heur kinder heurent.
40 Ik sloet mit heur n aiweg verbond. Ik keer mie nooit meer van heur òf en blief heur goud behandeln. Ontzag veur mie leg ik heur in t haart, dat ze zok nait weer van mie ofkeren.
41 t Zel mie deugd doun heur gelokkeg te moaken. Mit mien haile haart en mien haile gemoud, plant ik heur in dit laand - veur aaltied.
42 Dit zegt de HEER: Krekt as ik nou dikke rampen over dit volk brocht heb, zo zel ik ook aal t goie dat ik verzegd heb, over heur brengen.
43 In dit laand, doar ie van zeggen: 't Is n wildernis zunder mensk of daaier, t is Chaldeeërs in handen valen,' zel men weer akkers kopen.
44 Men legt pries der veur op toavel, moakt koopakte op en hangt ter n zegel aan in aanwezeghaid van getugen, in Benjamin, in omgeven van Jeruzalem, in steden van Juda, van t baarglaand, van t heuvellaand en van de Negev. Want ik breng n keer in heur löt - godssproak van de HEER."
|
