09Ie altmoal, daaiern tou t veld oet,
en daaiern oet t bos, kom, eet joe zat!
10 Wachters van mien volk binnen blind,
gain enkel benul hebben ze,
stomme honden bin t, blavven kinnen ze èns nait,
aal gappend liggen ze op grond,
niks laiver as sloapen willen ze.
11 Vreterds binnen t, zat kinnen ze nait.
Dat binnen nou hedders, lu mit gain enkel besef;
heur aigen weegs goan ze altmoal,
elk oet op aigen gewin, aan leste man tou.
12 "Kom aan, ik pak wien,
wie gaiten ons aan haals tou vol draank.
En mörgen gaait t net zo as vandoag,
joa, nog helfte mooier!"
01Rechtveerdege komt om,
en gainain gaait dat aan t haart;
dij traauw binnen, worden votreten,
mor gainent dij denkt:
joa, rechtveerdege gaait aan t kwoad ten onder.
02Mor toch - dij t rechte pad holden hebben,
betreden t laand van vree
vinden rust op t leste stee.
03Kom es hier, heksekinder,
overspeuleg en hoereg goud!
04Wèl heb ie veur gek?
Tegen wèl zet ie zo'n grode bek op
en steek ie joen tong oet?
Ain bröd zunde bin ie toch!
Leugengoudje! Of nait sums?
05Gaail van begeerte lig ie bie ekkelbomen,
joa, onder elke boom mit blad.
Ie slachten joen kinder òf in doalen,
en in kloven van rotsen.
06Middenmaank doden,
dat zel joen aarfdail wezen;
maank doden, dij in t daal begroaven liggen,
dat löt staait joe te wachten.
Veur dij heb ie ja wienovvers oetgoten,
en waaitovvers heb ie heur brocht.
En doar zol ik vree mit hebben mouten?
|
