01In doagen dij kommen,
zel baarg doar de HEER zien hoes op staait,
vaast stoan as n rots,
hoger wezen as ale aander baargen,
oetsteken boven ale heuvels.
Volken kommen der op tou,
02joa, tjuchten volk kommen der op òf.
Ze zeggen: "Kom, loat we optrekken
noar baarg van de HEER,
noar t hoes van God van Jakob,
dat hai ons leert wat zien weg is,
dat wie t pad goan, dij hai ons aanwist."
De HEER geft van Sion oet zien wenken,
t woord van God komt oet Jeruzalem.
03Vonnes wiezen zel hai over veul volken,
t plaait beslechten tussen grode noatsies,
hou wied vot of ze ook wonen.
Den zellen ze heur sweerden
omsmeden tou plougiesders,
heur speren tou snuimezzen.
Gain volk zel nog laanger woapens oppakken tegen aander volk,
veur oorlog zellen ze nait meer ofricht worden.
04Elk kin rusteg onder zien droevebos zitten,
en onder zien viegeboom,
zunder dat ain hom schrik op hoed jagt -
dat het de HEER van hemelse machten zulm zegd.
05Loat ale volken heur aigen gaang mor goan,
elk in vertraauw op zien god:
wie goan ons gaang in vertraauw op de HEER,
ons God, veur aiweg en aaid.
06De HEER zegt:
In dij tied breng ik wat nait mitkommen kin, bie nkander,
ik hoal der weer bie, dij oet nkander jagd binnen,
dij ik zo laaiterd heb, roup ik ter weer bie.
07Dij nait mitkommen kinnen -
n flink stel loat ik doar van over,
dij oet nkander jagd binnen -
n machteg volk worden ze.
De HEER zel keunenk over heur wezen op baarg Sion,
van dij dag òf aan en veur aaltied.
08En doe, Schoapebaarg,
woak wordt ter over die holden.
Doe, Ofel, dochter van Sion,
krigst hoogste macht weerom,
zelst weer keunenk wezen in Jeruzalem.
|
