|
13 Dou David aan overkaant kommen was, ging e boven op n baargtop stoan, zo wied vot dat ter n grode ofstand tussen heur was.
14 David raip aan t volk en aan Abner, Ner zien zeun: "Zeg ie niks weerom, Abner?" "Wèl ropt doar toch aan keunenk?" zee Abner.
15 David antwoordde: "Wat bin ie veur n kerel? Wèl in Israël is aan joe geliek? Woarom heb ie gain woak holden over joen keunenk? Der is ja ain oet t volk kommen om keunenk, joen heer, om haals te brengen.
16 Wat ie doan hebben is nait goud. Zo woar as de HEER leeft, ie hebben dood verdaind, omdat ie joen heer, gezaalfde van de HEER, nait bewoakt hebben. Kiek mor ais woar of speer en wotterkroek van keunenk binnen dij bie zien kop stonden."
17 Saul heurde aan stem dat David t was en vruig: "Heur ik die doar, David?" "Joa heer keunenk," zee David.
18 "Woarom zit mien heer toch achter zien knecht aan? Wat heb ik doan? Wat veur kwoad heb ik oethoald?
19 Nou den, mien heer keunenk, heur toch ais noar joen knecht zien woorden. As de HEER joe tegen mie opzet, loat hom den n ovvergoave roeken. Mor as t mensken binnen, den binnen ze veur God vervlökt, omdat ze mie boeten de gemainschop van t aarfdail van de HEER holden hebben en zeggen: 'Goa vot! Dain aander goden!'
20 Loat mien bloud hier toch nait vergoten worden, wiedvot van t aangezicht van de HEER. Want keunenk van Israël is der op oettrokken om ain enkele loes te zuiken, net zo as je n petries in baargen achternoazitten."
21 "k Heb zundegd," zee Saul. "Kom weerom, mien zeun David. Want ik zel die gain kwoad meer aandoun, omdat mien levent joe op dizze dag kostboar west het. Heur ais, ik heb mie dwoas gedroagen en mie hail slim mishad."
22 'Kiek, hier heb ie joen speer," zee David. "Loat ain van manschoppen hier kommen en hom ophoalen.
23 En de HEER zel elk doun noar zien gerechteghaid en zien traauw. Want de HEER haar joe vandoag in mien haand geven, mor ik wol mie nait aan gezaalfde van de HEER vergriepen.
24 Zo as joen levent vandoag kostboar was in mien ogen, zo mag mien levent kostboar wezen veur de HEER. Dat hai mie redden mag oet ale benaauwdens."
25 "t Mag die goudgoan, David, mien zeun," zee Saul. "Wat ofstoe ook ondernemst, t zel die zeker goud òf goan." David ging wieder en Saul ging weerom noar hoes tou.
|
