05Wèl komt doar aanzetten oet t roege veld,
en leunt op aarm van heur alderlaifste?
Hier onder d'appelboom heb ik die wakker moakt,
hier kreeg dien moeke heur weeën,
hier is zai, onder weeën, van die bevalen.
06Droag mie as n zegel op dien haart,
as n zegelring aan dien haand.
Want staark as de dood is de laifde,
net zo onverbiddelk as t dodenriek
sloet zai elk aander boeten.
Heur vlammen binnen glìn
as t vuur van de HEER.
07Aal t wotter van de wereld
kin t vuur van dij laifde nait oetmoaken,
gain revier spoult dij laifde vot.
Zol ain aal zien bezittens veur dij laifde geven,
men zol hom mit nek aankieken.
08Wie hebben nog n luk zuske,
dij nog gain bòrsten het.
Hou mout wie mit heur aan,
as der op n dag ain om heur komt?
09As zai n muur is,
den zel wie heur verstaarken mit zulvern toorns.
As zai n open deur is,
den sloet wie heur òf mit cedern planken.
10 Ik bin n muur,
mien bòrsten binnen net toorns.
Dou wer ik in zien ogen n stad
dij zok overgeft veur vrede.
11 Salomo haar n droevetoen in Baäl-Hamon.
Dij luit hai deur wachters bewoaken,
elk wol veur de vruchten
ja wel doezend zulverstokken betoalen.
12 Mien droevetoen, doar zörg ik zulm veur.
Dij doezend zulverstokken, Salomo,
dij magstoe holden,
en dien wachters elk twijhonderd!
13 En doe, mien wicht, doar in dij toenen,
manlu kieken ja op bie t heuren van dien stem.
Loat aan mié dien stem ais heuren!
14 Kom gaauw hierop aan, mien alderlaifste!
Kom gaauw hier, gaauw as n hert,
as t jong van n hert,
op baargen vol kruderij.
|
