01Eerliekswoar, doe bist zo mooi, mien kind,
o, wat bistoe mooi!
Dien ogen lieken wel doefkes, zo achter dien waaltje.
Dien hoar is net n kudde segen,
dij bie baargen van Gilead omdeel golft.
02Dien tanden binnen net n koppel schoapen,
dij vris schoren, zo tou schoapwask oet kommen,
aalmoal mit twij lammer, gainain is der zunder.
03Dien lipkes glaanzen as n helderrood lint,
dien proat is ja zo nuver.
Dien wangen schienen rood deur dien waaltje hèn,
net twij helften van n grenoatappel.
04Dien haals is as toorn van David,
raank en rond mit hoge tinnen,
mit doezend schilden optuugd,
aalmoal rondschilden van helden.
05Dien baaide bòrsten binnen net n twijling,
twij lutje kaalfkes van hinden,
middenmaank lelies in t veld.
06As oavendwind wat vrizzer wordt
en schaar verswonnen is,
den kom ik bie die
op mirrebaarg en wierookheuvel.
07Ales aan die is mooi, mien kind,
is haildaal niks verkeerd aan die!
08Kom mit mie mit van Libanon òf, mien wicht,
kom mit mie mit van Libanon òf.
Kom boven van högte van Amana omdeel,
boven van Senir en Hermon òf.
Vot van laiwenholen en vot van baargen,
woar panters touholden.
09Hest mie beteuverd, mien zuske, mien wicht,
mit ain wenk van dien ogen,
mit ain glìnstern van dien haalskettens,
hestoe mie t haart op loop jagd.
10 t Is mie zo mooi tou astoe mie streelst,
mien zuske, mien wicht,
astoe mie streelst, is dat zuiter as wien.
Dien roekeulie is lekkerder
as wat veur zaalfeulie ook.
11 Hunneg lopt die van lippen òf, mien wicht,
hunneg en melk hest onder tong,
geur van dien goud is as geur van Libanon.
|
