10 Ze wil mor nait begriepen dat ik t was dij heur koorn, wien en eulie gaf, dij heur rij in t zulver zette en in t gold. En loat ze doar nou gain Baälsbeeld van moaken!
11 Doarom zel ik, in mènnerstied, mien koorn en wien weerompakken. Net as mien wol en vlas, dat ze nait bloot omstappen huift.
12 Ik zel heur de klaaier van t lief ofroppen, doar heur vrijers bie binnen. Gainain dij heur oet mien handen krigt.
13 Aan ale doagen doar ze zo'n wil aan het, heur grode doagen, Nijmoan en sabbat, aan aal heur feesterij zel ik n èn moaken.
14 Ik verrinnewaaier heur droevebos en heur viegeboom doar of ze van zee: "Van mien vrijers kregen!" Ik loat ze verwildern, wilde daaiern maggen ze hebben.
15 Ik zel heur de feesten veur Baäls doar ze heur ovvers op brochde, in reken brengen. Optuugd mit ringen en sieroaden om haals, laip ze achter heur vrijers aan. En mie mor vergeten - zegt de HEER.
16 Wat of ik doun zel? Ik zel heur lokken en mittronen noar woestijn en heur veur mie innemen.
17 Doar zel ik droevetoenen aan heur weeromgeven. En t Achordaal, doarvan moak ik n open deur van hoop. Zai zel weer om mien laifde geven, net as in heur jonge joaren. Net as op dag dat ze tou Egypte oet trok.
18 Den, op aigenste dag - zegt de HEER -, zelstoe zeggen: "Doe bist mien man," en dat zunder vaalze ondertoon.
19 Noamen van Baäls zellen die nait meer over lippen kommen. Men zel der nait meer van heuren.
20 Aigenste dag sloet ik veur mien kinder n verbond mit daaiern in t wild en mit ales wat vlogt en kropt. Aan t geweld van boog en sweerd in heur laand moak ik n èn, dat ze in rust en vree leven kinnen.
21 Ik zel die veur aaid tou mien wettege vraauw moaken, ik zel die aan mie binden, vaast en onverbrekelk, mit laifde en omdenken.
22 Mien vraauw zelstoe wezen, want ik beloof die traauw en doe zelst de HEER kennen leren.
23 Dij aigenste dag - zegt de HEER -
zel ik antwoord geven.
Den antwoord ik aan hemel
en hemel geft antwoord aan eerde,
24 en eerde geft antwoord aan koorn,
olieveboom en droevebos,
en zai antwoorden aan Jizreël,
25 Want ik zaai t laand in mit mien volk.
Mit Lo-Ruchama heb ik omdenken,
tegen Lo-Ammi zeg ik weer: "Mien volk,"
en den antwoordt hai: "Mien God."
|
