LB0529

1. 'Mien dainstknecht, mien gelaifde,
mien gaist is op die legd'.
Dij woorden zelstoe waiten.
Ain leven zwoar te droagen
dat is die aangezegd.

2. Mit wantraauwen bekeken,
uutsloten om zien woord,
om wat doe waist wat recht is-
en zolst doe ales geven,
God wait, doe werst vermoord.

 3. Zo hebben ooit ons ogen
goud zain: hou t ain verging
dij sloaven vrijhaid tou wol,
hou as en sloaf aan t kruusholt
hai staarvend onderging.

4. Zo zel, ook wel dat onrecht
echt zain wil en weerstoan,
deur nachten van nait waiten,
nait duren, nait meer kinnen
deur zeuven hellen goan.

5. Ik zag een mins, stief sloagen,
mor mit een geef gezicht
uut nacht te veurschien kommen.
Ik docht: Hou kin dit lieden
een weg wezen noar licht?

6. Ik vruig, mor kreeg ain anrwoord.
De woorden waren stain.
Toun zag ik nog een aander:
dij aine druig de aander,
de aander druig dij ain.

Janka Rubingh, Tonko Ufkes

Terug