LB0537
1. Zo sprekt de Heer dij ja ons schepper is:
wat duurt dat volk Mie nou nog vroagen.
Dat volk dat vast, mor toch ien twijspaalt leeft,
wat duurt dat volk Mie nou nog vroagen.
Dij ien zak en as verblieven,
over mien geboden kieven,
denk ie dat Ik om dit vasten geef?
Mien volk, wat duur ie Mie nog vroagen.
2. Zo sprekt de God dij ales wait en zigt,
Ik duur joen vasten nait vertraauwen.
As swaarver n hoes bie joe nait krigt,
Ik duur joen vasten nait vertraauwen.
Dou joen brood aan ain dij vastlopt,
en joen troost aan wel aan deur klopt.
Want aans heur Ik ook joen beden nait,
duur Ik joen vasten nait vertraauwen.
3. En Jezus sprak: bemin joen hoater ook;
Heer God, wie stoan veur Joe verlegen.
Vergeef het kwoad, zo dut mien Voader ook;
Heer God, wie stoan veur Joe verlegen.
Want zulf bin Ie ook beloaden
mit gevolgen van het kwoade,
en mien Voader, dij vergeft joe ook,
Heer God, wie stoan veur Joe verlegen.
4. En Jezus zegt: ie lu, verdroag mekoar,
en Jezus' woord zel ons bevrijden.
Vergeet joezulf en dain mekander mor
-en Jezus' woord zel ons bevrijden.
Aan mekander overgeven,
vien ie honderdvoudeg leven>
Jezus zegt: tou lu, geef om mekoar -
En Jezus' woord zel ons bevrijden.
Klaas Pieterman.
