LB0837
1. Wij zuken Dij, of man of vraauw,
speurend laangs allerhaand wegen,
bochteg en vremd, of recht, vertraauwd-
meester, woar kom ik Dij tegen?
Ooit niend Stoe ons, bij dag of nacht,
flaauw van onszulf en zunder kracht,
longernd noar liefde en zegen.
2, Lopen Joe, Meester, ons niet veur,
loaten wij aanderen lieden,
geven wij pien en angsten deur,
wil ons dien vrede dan bieden.
Spreek dien genezend woord vol macht,
dan krigt ons leven nije kracht.
Spreek, geef ons betere tieden.
3. Heer, as ons denken Dij ontkent,
zel ons de leegte benaauwen.
En as ons haand dien scheppeng schendt,
wilstoe ons dan nog vertraauwen?
Twievel of hoogmoud, onverstaand,
neem ons, dien mesenm bie de hand.
Loat ons dien schoonhaid aanschaauwen.
4. Keuning, dien riek is zo stoefbie,
open mien ogen en oren!
Onrusteg is mien haart in mie
tot het vannijs wordt geboren.
Doarom zocht Joe elk minsenkind.
Zuik, herder, mie dat ik die vind,
want aans din goa ik verloren.
Janka Rubingh, Tonko Ufkes.
