Genesis 16
01Sarai, Abram zien vraauw, haar hom gain kinder schonken. Nou haar zai n Egyptische sloavin dij Hagar haitte.
02Dou zee Sarai tegen Abram: "De HEER het mie t nait geven om kinder te kriegen. Sloap mor bie mien sloavin, meschain dat ik oet heur n kind kriegen zel." Abram lusterde noar heur.
03Abram haar tien joar in t laand Kanaän woond, dou Sarai heur sloavin Hagar, de Egyptische, aan heur man Abram as vraauw gaf.
04Hai haar gemainschop mit heur en zai kwam in verwachten. Dou zai vernam dat zai in verwachten was, haar zai heur vraauw niks meer in reken.
05Sarai zee tegen Abram: "Wat mie misdoan wordt, hestoe op dien gewaiten. Ik heb zulm mien sloavin aan die geven en nou zai vernemt, dat ze in verwachten is, het ze mie niks meer in reken. Ik roup de HEER tot rechter tussen mie en die."
06Abram antwoordde: "Doe hest ja zeggenschop over heur. Dou mor mit heur wat die goud tou liekt." En Sarai offrontaaierde heur zo, dat zai bie heur vandoan vluchtte.
07Engel van de HEER trof heur aan bie n wèl in woestijn, bie wèl dij aan weg noar Sur ligt.
08Hai vruig: "Hagar, sloavin van Sarai, woar komst heer en woar gaaist hèn?" Zai zee: "Ik bin bie mien vraauw Sarai vandoan vlucht."
09Engel van de HEER zee tegen heur: "Goa weerom noar dien vraauw en wees heur onderdoaneg."
10 Wieder zee hai tegen heur: "Dien noazoaten zel ik groot in tal moaken. Zo groot dat gain mensk heur tellen kin.
11 En kiek, doe bist in verwachten en zelst n jonge zeun kriegen. Nuim hom Ismaël, want de HEER het dien kloagen heurd.
12 Hai zel n wilde ezel van n mensk wezen. Mit elkenain zel hai stried hebben en elkenain zel stried hebben mit hom. Hai zel in onvree leven mit zien bruiers."
13 Dou raip zai noam van de HEER aan dij heur aansproken haar: "Ie binnen n God, dij zugt. Heb ik hom hier nait zain dij noar mie omkeken het?"
14 Dij put ligt tussen Kades en Bered en wordt wel Lachai-Roï nuimd.
15 Hagar schonk Abram n zeun en Abram nuimde zeun dij Hagar hom geven haar Ismaël.
16 Abram was zesentachteg joar dou Hagar hom Ismaël schonk.
|
