Genesis 47
01Jozef kwam bie farao en zee: "Mien voader en mien bruiers binnen mit heur schoapen en koien en aal heur hebben en holden oet t laand Kanaän kommen en holden nou tou in t laand Gosen."
02Vief van zien bruiers haar hai mitnomen, dij stelde hai aan farao veur.
03Farao zee tegen de bruiers: "Wat is joen affeer?" "Joen dainstknechten binnen schoaphedders,"zeden ze, "al van older op older."
04En ze gingen wieder: "Wie kommen as gasten in joen laand, want der is gain vreten meer veur joen dainstknechten heur schoapen; joa, der is slim honger in t laand Kanaän. Maggen joen dainstknechten wonen in t laand Gosen?"
05Farao zee tegen Jozef: "Nou joen voader en joen bruiers bie joe kommen binnen,
06ligt t laand Egypte veur joe open. Loat joen voader en joen bruiers wonen goan in t beste dail van t laand, in Gosen. As ie bekwoame lu maank heur aantrevven, den mout ie dij aanstellen as opzichter over mien vij."
07Dou luit Jozef zien voader Jakob hoalen en brochde hom bie farao. Jakob zegende farao.
08En dou zee farao tegen Jakob: "Hou old bin ie?"
09Jakob antwoordde: "Honderddatteg joar leef ik maank vremden. Betuun en stoer wazzen doagen van mien levensjoaren. Mor t hoalt nait bie de joaren dij mien veurvoaders maank vremden omswonnen hebben."
10 Dou zegende Jakob farao en ging bie hom vot.
11 Jozef wees zien voader en zien bruiers n woonstee. Hai gaf heur laand in t beste dail van Egypte, in kontrainen van Rameses, krekt zo as farao t hebben wol.
12 Jozef onderhuil zien voader en zien bruiers, joa haile femilie van zien voader. Zai kregen brood noar dat ze kinder haren.
13 Der was in t haile laand gain eten; honger drokte swoar. t Laand Egypte en t laand Kanaän vergingen van honger.
14 Jozef zammelde ale geld in Egypte en in Kanaän, in ruil veur t broodkoorn dat men kocht. Jozef brochde dat geld noar t hoes van farao.
15 Dou t geld in Egypte en Kanaän schoon op ruik, kwammen ale Egyptenoars bie Jozef en zeden: "Tou, geef ons brood! Woarom mout wie veur joen ogen staarven? t Geld is ja op."
16 Jozef zee: "Kom op, geef joen vij. Ik zel joe brood geven veur joen vij as ie gain geld meer hebben."
17 Zai brochten heur vij noar Jozef. Jozef gaf heur brood in ruil veur peerden, schoapen, koien en ezels. Hai gaf heur dat joar brood veur vij.
18 Dou dat joar om was gingen zai, in t twijde joar, vannijs noar hom tou. Zai zeden: "Wie kinnen der nait omtou joe te zeggen nou t geld op is en t vij noar ons meester goan is, dat ter veur hom niks overschut as ons liggoam en ons akker.
19 Woarom staarf wie veur joen ogen en verkommert t laand? Aigen joe ons tou en ons akkers ook, veur brood; wie en ons akkers zellen farao dainen. Geef ons zoad dat wie leven kinnen en dat ons laand gain onlaand wordt."
20 Dat zodounde aigende Jozef zok veur farao ale laand tou van Egyptenoars, want ale Egyptenoars verkochten heur laand, omreden honger wer heur te maans. Zo kreeg farao t laand.
21 t Volk luit hai vervoaren noar steden doar ze nait vandoan moggen, van t aine uterste van Egypte noar t aandere.
22 Allain t laand van priesters kocht hai nait. Omreden priesters haren vaaste inkomsten van farao doar ze van leven konden en doarom verkochten zai heur laand nait.
23 Jozef zee tegen t volk: "Nou ik joe en joen volk veur farao kocht heb, geef ik joe zoad om t laand in te zaaien.
24 Van t gemoak mout ie n viefde paart ofstoan aan farao, en vaaierviefde is veur joe om t laand in te zaaien en as eten veur joe, joen hoesholden en joen kinder."
25 Zai zeden: "Ie hebben ons in t levent holden. Wie vroagen om joen gunst en willen sloaven van farao wezen."
26 Jozef muik n veurschrift, en dij geldt nog altied, dat n viefde dail van opbrengst van t laand toukomt aan farao. Mor van t laand van priesters kreeg farao niks.
27 t Volk van Israël woonde in Egypte, in t laand Gosen. Zai haren der bezittens, wazzen vruchtboar en werden groot in tal.
28 In Egypte leefde Jakob zeuventien joar. Hai wer honderdzeuvenvatteg joar.
29 Israël zien tied van staarven kwam dichterbie. Hai raip zien zeun Jozef en zee tegen hom: "Ik hoop dastoe t goud mit mie veur hest. Leg dien haand onder mien heup en dou n aid op dien laifde en traauw aan mie: begroaf mie nait in Egypte.
30 As ik mit mien veurvoaders verainegd bin, most mie tou Egypte oetdroagen en mie in heur graf begroaven." Hai antwoordde: "Ik zel t doun zo as ie t zeggen."
31 "Dou der n aid op!" zee e, en dat dee hai. Israël boog zok daip deel, over t kopèn van t bèr.
|
