Genesis 07
01Dou zee de HEER tegen Noäch: "Goa in de aark, doe en dien haile femilie, want in mien ogen bistoe de ainegste dij deugt van dit geslacht.
02Van ale baisten dij kouster binnen mostoe manjes en wiefkes, zeuven span, mitnemen, en van baisten dij nait kouster binnen ain span, n manje en n wiefke.
03Ook zeuven span van vogels, manje en wiefke, om op haile eerde heur soort in stand te holden.
04Want over zeuven doagen zel ik t vatteg doagen en vatteg nachten op eerde regen loaten. En ales wat ter is, wat ik moakt heb, zel ik van eerde wisken."
05Noäch dee ales wat de HEER zegd haar.
06Noäch was zèshonderd joar dou wotter van vloud over eerde kwam.
07Om aan vloud te ontkommen, ging Noäch mit zien zeuns, zien vraauw en vraauwen van zien zeuns, in aark.
08Van koustere daaiern en van daaiern dij dat nait wazzen, van vogels en van ales wat op eerde kropt,
09kwammen spannen bie Noäch in aark: manje en wiefke, zo as God Noäch t zegd haar.
10 Zeuven doagen loater kwam wotter van vloud over eerde.
11 Op zeuventiende dag van twijde moand in t zèshonderdste levensjoar van Noäch kolkte en spoot t wotter van oervloud omhoog en sluzen van hemel werden openzet.
12 Regen spoulde vatteg doagen en vatteg nachten op eerde.
13 Aigenste dag nog ging Noäch mit Sem, Cham en Jafet, zien zeuns, in aark. Zien vraauw en de drij vraauwen van zien zeuns mit heur,
14 zai en ale soorten van wilde daaiern, t vij in ale soorten en aal t kroepende gedaaierte dat op eerde kropt in ale soorten en t gevogelte in ale soorten, ale sjilpers, en aal wat vleugels haar.
15 Van aal wat leefde, kwammen ze as span bie Noäch in aark.
16 Dij der kwammen, kwammen as manje en wiefke, van aal wat leeft zo as God hom opdroagen haar. En de HEER dee zulm deur achter Noäch dicht.
17 Dou kwam vloud over eerde, vatteg doagen laank. t Wotter wer hoger en hoger en aark wer optild en kwam lös van t laand.
18 Der kwam aal meer wotter, t kwam aal hoger, aark begunde te drieven.
19 t Wotter wer aldernoarste hoog op eerde en ale hoge baargen dij der onder hemel binnen, kwammen der onder.
20 Baargen stonden onder wotter en dou kwam t nog vieftien èl hoger.
21 Aal wat leefde, zok bewoog op eerde, vogels, vij, wilde daaiern, ale kroepende daaiern dij op eerde touhuilen en ale mensken kwammen om.
22 Aal wat levent in zok haar, aal wat op t dreuge was, ging dood.
23 Aal wat ter was op t laand wer oetreud. Oetreud werden mensken, vij, t kroepend gedaaierte en vogels in lucht. Allenneg Noäch bleef der over mit wat bie hom was in aark.
24 Honderdfiefteg doagen laank was t ain wottervlakte op eerde.
|
