LB0496
1. Een steern ging op ien Israël
noa doezend en ain nacht.
Een old verhoal wer deurverteld,
een laid klonk onverwacht.
Dit was het uur van onze God,
een minskenkiend geliek,
dij onze noam dragt en ons lot.
Dij nacht begon zien riek.
2. De herders hebben t kiend zulf zain
ien de geboortestaal:
t was vrede doar en elkenain
zong dat dou overaal.
Doar was het leven zörgeloos,
verlösten waren zai.
Dood holt ging bluien as een roos,
woestijn wer gruine waai.
3. O mörgensteern en minskenkiend,
breng ons de nije aiw,
dat men ien wereld vrede viendt
en joen gerechteghaid.
Dij doagen wordt joen haail ons dail,
elk is joe even noa -
din zingt joen scheppen t olde laid
tot ien der aiweghaid.
Klaas Pieterman.
