LB0657
1. Zo lang wij oadem hoalen,
gefstoe ien ons de kracht
om zingend te vertoalen
wat van ons wordt verwacht:
mekoar bennen wij geven
tot kleur en soamenklank.
De lofzang om het leven
geft woorden aan ons dank.
2, Al is mien stem ook broken,
mien oadem zunder kracht,
het lied op aander lippen
dragt mij dan deur de nacht.
Deur oademnood bevangen
of ien verdriet verstild:
het lied van dien verlangen
het mij noar t licht toe tild.
3. Het duuster kin verbleken
deur psaalmzang ien de nacht.
De muren kinnen vallen:
zing dan uut ale macht!
God, loat het nooit ontbreken
aan hemelhoog gezang,
woarvan de wies ons tekent
dit lieve leven lang.
4.Ons lied wordt hieltied droagen
deur vleugels van de hoop.
Het gijt de aangst te boven
om leven wat verlopt.
Het zingt van vergezichten,
het oademt van dien Geest.
Ien ons gezang mag lichten
het kommend bruloftsfeest.
Tonko Ufkes
